स्वतःला आत्मनिर्भर बनवून जीवनी ऐश्वर्य आणण्यासाठी सिद्ध झाली ऐश्वर्या खरात

 स्वतःला आत्मनिर्भर बनवून जीवनी ऐश्वर्य आणण्यासाठी सिद्ध झाली ऐश्वर्या खरात 

कनेडी (वार्ताहर ) :  स्वतःला आत्मनिर्भर, कणखर आणि शक्तिशाली बनवायचं असेल तर अभ्यासाबरोबरच महत्वकांक्षा, परिश्रम आणि प्रयत्न आवश्यक आहेत..आणि हे सिद्ध करून दाखविण्यासाठी नाटळ थोरले मोहूळ येथील बॉम्बे हॉस्पिटल येथे  बीएससी नर्शिग चे शिक्षण घेणारी  ऐश्वर्या रामचंद्र खरात ही मुलगी  सज्ज झाली आहे .परंतु नेटवर्कच्या दुर्मिळतेमुळे लोकडावूनमध्ये गावी आलेल्या खरात हिला नेट साठी घरापासून एक किलोमीटरवर डोंगरामध्ये झोपडीच्या आडोशाला बसून ऑनलाइन अभ्यास करावा लागत आहे .

       कणकवली  तालुक्यातील दुर्गम अशा नाटळ  गावातील ही युवती. अभ्यासात  हुशार भविष्यात डॉ. बनण्याचे स्वप्न उरी घेऊन आलेल्या या मुलीला परिस्थितीमुळे दुधाची ताण ताकावर भागवावी लागली .परंतु याही परिस्थितीत या कोर्सच्या माध्यमातून तिला  जवळ गरुड झेप घेण्याची  दुर्दम्य इच्छा शक्ती आहे . आई वडील शेतकरी,एवढा खर्च त्यांना पेलवणारा नाही .  परंतु गरिबी त्यांनी जवळून पाहिली आहे त्याची झळ आपल्या मुलीला बसूनये म्हणून त्यांनी  कर्ज काडून मुलीला शिक्षण पूर्ण  करण्याचा निर्णय घेतला . मुंबई येथील बॉम्बे हॉस्पिटल येथे ती बी एससी  नर्सिंगचे शिक्षण घेत होती .तिचे नातलग कोणीही मुंबईत रहात नसल्याने  ती हॉस्टेल मध्येच रहाते .लॉकडावूनच्या काळात मे च्या दरम्यान त्यांना तुम्ही आपापल्या गावी जा असे सांगण्यात आले परंतु सर्व प्रोसिजर पूर्ण होणे गरजेचे असल्याने ती ५   मे ला गावी आली.  ती  लॉकडाऊन वाढत गेल्याने   गावातच  अडकली.... आणि तिकडे ऑनलाइन लेक्चर सुरू झाले.गावातील घराकडे फोन येण्याचं ,नेटवर्क मिळताना मारामारी तिथे इंटरनेट कुठून असणार ? यासाठी डोंगर माथ्यावर  फिरत असताना डोंगरात नेट मिळालं.उन्हाळयात दिवसभर डोंगरावर झाडाखाली उभं राहून ती शिक्षण घेत होती. नंतर तिच्या वडिलांनी तिला  एक झोपडी बांधून दिली .मोबाईल चार्जिंगचा प्रश्न आड येत असल्याने ती सकाळी ७ .३० ला घरातून जाते ती दुपारी १.०० वाजता घरी येते नंतर २ वाजता जाते ती सायंकाळी ४ च्या आसपास घरी येते.पूर्ण  दिवस डोंगरातील त्या झोपडीतच जातो. लेक्चर नसेल त्या वेळेत ती सराव करते अँड्रॉइड चा प्रश्न तिच्या भावाने रक्षाबंधन दिवशी भेट दिल्याने सुटला तिच्या शिक्षणाची दोन वर्षे पूर्ण झाली असून दोन वर्षं बाकी आहेत त्यानंतर सहा महिने सराव  असणार आहे सध्या ती या झोपडीत मच्छरचा सामना करत ऑनलाईन लेक्चर अटेंड करत आहे .    

       स्वप्नाली प्रमाणे तिलाही मदतीची गरज आहे तिच्या पंखाना  बळ देण्यासाठी मदतीची किनार लागणे आवश्यक आहे .