कविता : सखे भटू हरचंद जगदेव

 कविता : सखे

गोडवा आहेस सखे कसे विसरुन चालेल रे !

जेथे पहावे तेथे तुझेच रुप नैयनी वसे रे !

सखे जिवनाच्या वाटेवर चालताना

तुझाच गोंडस चेहरा अंतरीमणी माझा बसे रे !

मांडू कसा माझ्या अंतंस्थ मनाच्या 

गाभा-यातल्या शब्दांचा तुझ्या पुढे प्रसारा 

होतील वेदना संखे तुझ्या अंतस्थमनाला रे !

मांडू येवढेच मी तुझ्या पुढे 

खोलून मनपटलावरच्या भाव वेदना रे ! 

नकळत त्या ही उजळून निघतील नराची सारख्या रे !

हसतो मी पदो पदी आठवण जेव्हा तुझी होते मला काळजातला तो कोपरा अंश्रू ढासळतो कसा नकळत रे !

करु नको माया पातळ तु भटूच्या मणी तु नेहमी बसे रे !

गोडवा आहेस संखे कसे विसरुन चालेल रे !

जेथे पहावे तेथे तुझेच रुप नैयनी वसे रे !

                                    भटू हरचंद जगदेव